"Siostra Burzy", L. Riley.

Nie ma to jak zacząć kolejną serię książek. Jeremy'ego Clarksona nie skończyłam jeszcze, ale ponieważ to są felietony nie widzę powodów przez które nie mogłabym uciekać w kolejną dłuższą historię. Poza tym Jeremy dobrze bawi kiedy za oknem buro i ponuro, a teraz pogoda jest dość przyzwoita i nie trzeba się jakoś... Sztucznie wspomagać.

W lutym, jak skutecznie podpowiedziało mi archiwum, przesłuchałam pierwszego audiobooka ze świata Siedmiu Sióstr. Poznaliśmy w nim ogólny zarys historii i drogę jaką obrała najstarsza z sióstr, Maja. W drugim tomie poznajemy Ally, tytułową Siostrę Burzy. Kobieta jest świetną żeglarką, która nie zamartwia się dniem aktualnym. Żyje, czerpie z życia. Riley tak ładnie zwodzi kiedy czytelnik myśli, że nasza bohaterka znajduje oparcie, że teraz już przy współpracy z kimś pewnie będzie poszukiwała swoich korzeni. Los bohaterów w książkach podobnie jak i w prawdziwym życiu bywa przewrotny.

Nie chciałabym tu zbyt wiele spilerować, ale ponieważ lubię stawiać się w sytuacji książkowych postaci (tfu, tfu - takiej sytuacji jednak naprawdę nie chcę!) stanęłam przed ogromnym dylematem. Bo dajmy na to, że znacie jakiś czas kogoś. Zakochujecie się w nim. Ledwo znacie jego matkę, ojca tylko ze słyszenia. I on umiera, ten ukochany. Ally oczywiście uczestniczy w pożegnaniu, a później zatrzymuje się u jego matki na jakiś czas.
Utrzymuje z nią kontakt, kontaktuje się również z ojcem Theo, bo takie imię nosi jej mężczyzna, mężczyzna który zginął ratując kogoś innego.

Tylko ja bym tak nie zrobiła, prawda? Pogrzeb tak, a później już przepadam.

Mniejsza.

Historia opowiedziana w książce była podróżą w czasy minione. Podobnie jak i w pierwszym tomie przenosimy się do przeszłości i poznajemy przodków Ally żyjących w Norwegii. Myślę, że taki układ będzie obowiązywał w każdym z tomów, a jeśli jednak nie, to będę mile zaskoczona. Nie żeby to mi się nie podobało, ale pewnie trudno będzie brnąć przez każdy tom z tym samym schematem.
Co fajnie widać to inny charakter Ally w porównaniu do Mai. Ta druga wydawała się być stateczną, dojrzałą kobietą. Poturbowaną już przez los. Ally jest żywiołowa. Żegluje, spędza czas aktywnie, nie boi się życia. Może i porzuciła swoje dawne hobby, zamiłowanie do gry na flecie, ale powoli, powoli do tego wraca i odnajduje w tym swoje dziedzictwo.

Co zrobiłam kiedy już miałam pierwszy i drugi tom? Hah, sprawdziłam czy kwestie prawnika rodziny w jednej i drugiej książce są takie same. Bo każda z książek powinna się zaczynać mniej więcej w tym samym miejscu. Pa Salt umiera i wszystkie siostry przybywają do Atlantis.

W kolejnej książce - kolejna Siostra. Star. Jak narazie jej historia interesuje mnie najbardziej, bo jest dość intrygującą postacią. Cicha, w cieniu kolejnej z sióstr. Wydaje się, że daje się prowadzić i układać sobie życie. Co ona odkryje? Kim dzięki temu się stanie?